ความว่างเปล่า ความเงียบงัน
ในทุกวัน ที่ฉันลืมตามาเจอ
โลกสีเทา ความเหงาใจ
นานเท่าไร ที่มันจะผ่านพ้นไป
หากบังเอิญจะมีสักคน
มาเปลี่ยนความเหงาให้จางหายไปสักที
ทำลายกำแพงน้ำตาไปทีได้ไหม
อยากมีคนห่วงใย มีคนใส่ใจเหมือนฉันเป็นคนพิเศษ
คอยหันมองด้วยความผูกพัน ฉันขอแค่ใครสักคน
อยากมีคนจับมือ มีคนประคองไม่ทิ้งให้ฉันเดียวดาย
เคียงข้างกายไม่หายไป เป็นเจ้าหญิงของใครสักคนจริงๆ
ความเสียใจ คงจางหายไป
เพียงหัวใจ มีคนที่คอยดูแล
หากบังเอิญจะมีสักคน
มาเปลี่ยนความเหงาให้จางหายไปสักที
ทำลายกำแพงน้ำตาไปทีได้ไหม
อยากมีคนห่วงใย มีคนใส่ใจเหมือนฉันเป็นคนพิเศษ
คอยหันมองด้วยความผูกพัน ฉันขอแค่ใครสักคน
อยากมีคนจับมือ มีคนประคองไม่ทิ้งให้ฉันเดียวดาย
เคียงข้างกายไม่หายไป เป็นเจ้าหญิงของใครสักคนจริงๆ
อยากมีคนห่วงใย มีคนใส่ใจเหมือนฉันเป็นคนพิเศษ
คอยหันมองด้วยความผูกพัน ฉันขอแค่ใครสักคน
อยากมีคนจับมือ มีคนประคองไม่ทิ้งให้ฉันเดียวดาย
เคียงข้างกายไม่หายไป เป็นเจ้าหญิงของใครสักคน
อยากมีคนห่วงใย มีคนใส่ใจเหมือนฉันเป็นคนพิเศษ
คอยหันมองด้วยความผูกพัน ฉันขอแค่ใครสักคน
อยากมีคนจับมือ มีคนประคองไม่ทิ้งให้ฉันเดียวดาย
เคียงข้างกายไม่หายไป เป็นเจ้าหญิงของใครสักคนจริงๆ